Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Κρίση
 
Όταν άδοξα
φτάνεις προς το τέλος
κι όταν η Αλεξάνδρεια
μια μικρή κουκκίδα
έμεινε στον χάρτη,
το δασκαλίκι όταν
έριξες στον άνεμο
και το καλό του
και όταν δάσκαλος
γίνεις του εαυτού σου,
απ’ το μηδέν γεννάς
κι απ’ το μηδέν γεννιέσαι,
πάνω στα δυο σου πόδια
στέκεσαι και περπατάς,
με τα μικρά σου χέρια
κρατάς τον ήλιο
και τ’ αγιάσματα,
με την αδύναμη ματιά
βλέπεις τον κόσμο
και τα κρίματα
και δεν λιποψυχάς,
όταν το λιθαράκι σου
το κουβαλάς
μέχρι την έσχατη ώρα
και το πετάς
στον γκρεμό της ιστορίας...
Τότε, ας είναι
μαλακή και δίκαιη,
η βλοσυρή ματιά
που θα σε κρίνει,
στους αιώνες των αιώνων.




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 4
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα
 
zpeponi
28-11-2017 @ 09:09
Καλημέρα φίλοι
inokrini
28-11-2017 @ 09:33
!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!καλημερα
smaragdenia
28-11-2017 @ 10:04
με την αδύναμη ματιά
βλέπεις τον κόσμο
και τα κρίματα
και δεν λιποψυχάς,
όταν το λιθαράκι σου
το κουβαλάς
μέχρι την έσχατη ώρα
και το πετάς
στον γκρεμό της ιστορίας.

::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
Κων/νος Ντζ
28-11-2017 @ 14:46
Όταν άδοξα
φτάνεις προς το τέλος
κι όταν η Αλεξάνδρεια
μια μικρή κουκκίδα
έμεινε στον χάρτη,

::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο