| |
Tι να γραψεις
για την ματια που μ' εκαψε σε δροσερο μελτεμι
μ' εκεινα τα μαγουλα που φλεγονταν στο κοιταγμα μου
αυτο που παραμεριζε τα ρουχα κι ετσι διαφανα επαιρνε τις απαντησεις
των λογισμων που μου στελνες , σε κεινη την αποκρυφη μερια του εγκεφαλου
Σε θελω μωρο μου , μα περιμενε...
τοσο οσο να πεσεις στα χερια παντρεμενου κι αβγαλτη να σε χαρει , με υποσχεσεις
Τι να υποθεσεις
σαν οι Μοιρες σκαλιζουν το δεντρο σου κι ομορφα πραγματα σ' αφηνουνε ν' αγγιξεις
εσυ που αισθανεσαι οτι σ' ανηκουν , κοιτα την Συμπτωση που γελα στον κορμο απο πισω
σαν μεθυσμενες τις γυρνα στον οικο , εκεινον που αφησες αδειανο , μια και δεν το 'ξερες...
Τι να ποτισεις
η κριση φορα το ευτυχες βλεμμα της και σου ζητα να ψευτοζησεις μαζι της
το ιδιο και τα φαντασματα που προσπερασες , ολα σε θελουν ξανα να τ' αποκτησεις
τωρα , σε τιμη ευκαιριας , τωρα που γυριζει , πριν οι προφητειες ολοκληρωθουν
και δεν εχουν νοημα οι αποτυχιες ...και τα οραματα τους τα μεταλλαγμενα
Τι να ζητησεις
Ο πλειστηριασμος μοναχα να μην γινει...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
