|
| Η φτώχεια μον δικάζει | | | Καλημέρα, ευχαριστώ πάρα πολύ συνεχίζω την προσπάθεια που άρχισα..............Οχι!! δεν τελείωσα όλη την πατρίδα...να είστε καλά. | | .........από την συλλογή...μες στη σπηλιά αγιοκέρι....
5).......Η φτώχεια μον δικάζει.....
Μου είπαν η φτώχεια
κι είπα πως την ξέρω
την είχα δεύτερο πετσί
και τα σημάδια φέρω!
Η φτώχεια είν του νηστικού,
ειν.. μια χουφτίτσα
ρύζι.
Η ελεημοσύνη τ` αλλουνού
της ενοχής, του ταπεινού,
της εκκλησιάς η κόρη,
των ελεημόνων,
όπου γης...
αίμα, σιωπής
αίμα πληγής.
Μια πίτα καλαμπόκι
της δίψας τα
κιβούρια,
σ` ένα λεφούσι μύγες,
χίλια σεντόνια, λευκά.
Στ` αδειανά τα
στόματα..
μια κουταλιά
πλιγούρια!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Είν η φτώχεια
των λαών, που` χουν
μια ρίζα δόντι.
Συσσίτια, των τρανών,
ως το χρήμα, δικάσει
της ταπεινοφροσύνης,
ορισμός!!
Της πίστης άδειο βλέμμα
όνειδος!!
στη πλάση.
Των ταπεινών, των ταπεινών,
το μαύρο περιστέρι.
Στην κοινωνία των ψαλμών,
της ζητιανιάς, το χέρι.
Ειν η φτώχεια ορισμός,
ξυπόλητων, αθλίων,
δίχως φωνή, δίχως ψυχή,
της περηφάνιας τα
κουρέλια.
Την πουλούν
όσοι , κρατούν
φραγγέλια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ένα καντήλι ειν σβηστό
κι ούτε μάνα μοιράζει
μήτε θεός!
μήτε Παναγιά!
Η φτώχεια μον
δικάζει!!!!!!!!!!!!!!!!!
Δεν έχει η πείνα
ένα φεγγάρι,
μήτε δέκα αστέρια,
έχει ξυπόλητα παιδιά,
ξερό ένα παξιμάδι .
Είναι του Χάρου η αγκαλιά,
Ιουδαίων, Φαρισαίων
το καρφί!
η ταφή!
Εκατομμυρίων, αριθμών
ένα στερνό
αντίο!!!!
Σαν ξεψυχά, ένα
παιδί...
Η φτώχεια είναι
το ταμείο!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Του βουβαλιού που ειναι
στη λάσπη
κι απόψε λογαριάζει....
μην έχει, άλλος πιο
πολλά!
κι όλο βοήθεια τάζει.....
Μαύρο φουστάνι..
του λυγμού,
μαύρο ένα φακιόλι
ξερό φιλί, ξερή αγκαλιά
Κολάσεως
μια πόλη.
Λαμπρή...δίχως παπούτσια
δυο μάτια πεθαμένα.
Χριστούγεννα...χωρίς
Χρυσό, σμύρνα
λιβάνι.
Λοιμός, των λαών.......
μήτε μάνας
αγκαλιά.
Μήτε λευκό
στεφάνι.
Η φτώχεια έχει πρόσωπο
κάπου κοντά σου
μένει.
Δίχως νερό, δίχως φως
στ` αγιάζι και στα χώματα.
Ίσως ο ίδιος σου ο εαυτός.
Πρόσφυγας, ξένος, μελαψός.
Απόψε που δακρύζει
μισό παπούτσι και ντροπή.
Φόβος!!!! να τον θερίζει
Τα μακαρόνια του λαού,
το άλλοθι της πλάσης,
όλα τα περισσεύματα.
Αλληλεγγύης, ψέματα.
Του σωρού, τα παπούτσια,
λιωμένο παντελόνι
τα περισσεύματα!!!!
τα περισσεύματα!!!!
Τα δικά μου,
τα δικά σου.
Σ` ένα κουβά που χάσκει...
Τα περισσεύματα σου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Ειν η φτώχεια η πληγή
αιμοραγεί την ανθρωπότητα.
Ένας σταυρός...στη γη
κι έχει τρανή ταυτότητα.
Γεράκια γράφει....ζεστό αίμα
Κόρακες γράφει.....τρυφερή σάρκα
Ύαινες γράφει....βασιλεμένο βλέμμα
Αφεντάδες γράφει...........
Πόσα??? Τόσα!! κι Άλλα.!!!!
Σάβανα χρυσοποίκλητα
στου Εωσφόρου διχάλα
κι Αθανασία!!! που πουλούν??
Ματαιότης, Ματαιοτήτων...
Κι άλλα...κι άλλα.!!!!
Ορφάνια, πείνα και λοιμοί.
Κόρφος ξερός,
κόρφος, στιφός.
Φτώχεια...............................
Μήτε της μάνας μας
το γάλα.
30--11--2017
Αδαμοπούλου Γεωργία.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Κων/νος Ντζ 30-11-2017 @ 07:18 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | smaragdenia 30-11-2017 @ 08:24 | Η φτώχεια έχει πρόσωπο
κάπου κοντά σου
μένει.
Δίχως νερό, δίχως φως
στ` αγιάζι και στα χώματα.
Ίσως ο ίδιος σου ο εαυτός.
Πρόσφυγας, ξένος, μελαψός.
Απόψε που δακρύζει
μισό παπούτσι και ντροπή.
Φόβος!!!! να τον θερίζει
::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | | elenioikonomaki 30-11-2017 @ 12:36 | ::theos.:: ::smile.:: | | pennastregata 30-11-2017 @ 14:14 | Καλή συνέχεια... ::hug.:: | | inokrini 30-11-2017 @ 20:58 | Η φτώχεια έχει πρόσωπο
κάπου κοντά σου
μένει.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1 ::theos.:: ::theos.:: | | Αρετη Ζ. 30-11-2017 @ 21:56 | ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ..... ΚΑΙ ΜΕΤΑ ΛΕΣ ΟΤΙ ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΝΑ ΓΡΑΦΕΙΣ!!!!!
::hug.:: ::hug.:: ::hug.:: | | palerman 01-12-2017 @ 00:18 | Σε αυτό μου θυμίζεις πολύ την
"δική μου" ¨αθάνατη πρώτη Κατερίνα Γώγου
στο ύφος και στο θέμα. Έξοχο! | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|