| |
καημένο μου παιδί
κανεις δεν εζησε απο την πενα του
για αυτο κοιταξε καλα τι θα κανεις στη ζωη
μην κοιτας τον Αισωπο τον Ομηρο
μη τους αρχαιους λογοτεχνες
ειχαν την ζωη τους ευκολη
ειχαν δουλους ευκαιρους
και γραφανε απο βιτσιο
Δες ο ενας πεθανε μισοτρελος
ο αλλος πεινασμενος στην ψαθα
κανεις δεν ειχε εις την ζωη του ανεση καλη
για αυτο σκεψου και διαλεξε
μια στρατα εχει η ζωη
μα εγω δεν ακουσα κανενα
πηρα ενα διστρατο
μια ατραπο καπου εχασα
και βρηκα ενα δρομο σε ησυχια
και ετσι κατηντησα εργαζομενος
με περμγαμενες σε συρταρια για αρχεια
και καπως ετσι ξεχασα
τα λογια του πατερα
εγινα πολυτεχνιτης
και μια φορα της μιας τεχνης γελω
και μια της αλλης
μεχρι να μου ρθει στο κεφαλι τιμωρια
δεν τα καταφερε ω πατηρ προφητη
απο τον ενα δρομο δεν με εβγαλε
δεν ημουν δυνατος λυτης
του αινιγματος που σκαρωσα στο νου
σαν ημουνα παιδακι.
Η μαλλον απο πεισμα ακομα γραφω
γιατι δεν εγινα τροφη στα αγρια θηρια
και οτι και αν αφησα δεν ξεχασα
τον πρωτο εκεινο στιχο
Τον άντρα τον πολύτροπο πες μου, θεά, που χρόνια
επαραδερνε εις τα ζωης τα αλωνια.
και γραφω ισως ακομα σημερα γιατι ακομα πιστευω
οτι η ζωη αλατι δεν εχει και ανοστη ειναι
αν ολα τα θυσιασεις που σου δινουν νοημα
για να γενεις ο αλλος
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
