| |
Τον συνάντησα...
Με μαύρη κουκούλα κι ατσάλινα δόντια,
Με κόκκινα μάτια που βγάζαν φωτιές
Με πρόσωπο κίτρινο, χλωμό πεθαμένο,
Με πρόσωπο άγριο - θεριό θυμωμένο...
Τον συνάντησα...
Με νύχια που κόβανε ζωές και ελπίδες,
Με χέρια π' αρπάζανε προδομένες ψυχές
Με στήθος που μούγκριζε, για αίμα διψούσε,
Με πλάτες σαν πέτρινες - θνητούς να ζητούσε ;
Τον συνάντησα...
Με πόδια ανήμερα, οπλές λες αλόγου
Με μπότες κατάμαυρες, σπιρούνια χρυσά
Μ' ανάστημα θεόρατο, σαν μια πύρινη στήλη
Με δρεπάνι τεράστιο - ποιός περνάει την πύλη ;
Τον συνάντησα...
Σε υπόγεια της πόλης μου, μεσ' του δρόμου τα φώτα,
Σε παρέες με όπιο, με βελόνες και "άσπρη"
Σε παρκάκια "αθώα" λες, με ληστές και μαχαίρια
Σε πολέμους κι εγκλήματα - που μου δένουν τα χέρια...
Τον συνάντησα...
Σ' αδικίες που γίνονται κάθε μέρα στον κόσμο
Σε πλατείες και χρώματα, συμπλοκές δίχως λόγο
Σ' αβλεψίες και λάθη μας κι ακρατή εγωϊσμό
Σ' εργοστάσια "απρόσεχτα" - έχω αυτόν οδηγό ...
Τον συνάντησα...
Δίχως προειδοποίηση, μια μέρα μ' ομίχλη,
ανταμώσαν τα βλέμματα, ειρωνικά μου γελούσε
στη στιγμή όμως τον έχασα, ήξερα όμως κάποτε
πως θα με ξανασυναντούσε...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
