stixoi.info: Φάσμα σκληρό

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133296 Τραγούδια, 271883 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Φάσμα σκληρό

Φάσμα σκληρό της ηδονής
Πρόσωπο δακρυσμένο της στοργής
Βαθιά μες στη μεσήλικη μου σάρκα θαμμένο
Ξύπνα στο μεγάλο φως το νηκηφόρο,έκθαμβο και μαγεμένο

Θεέ του σώματος σοφέ στα έργα της ζωής
Χαμένε μες στη μνήμη της άμνημης στιγμής
Θυμίσου τον όρθρο,την ανταύγεια της δημιουργίας
Το ρίγος της εξαίσιας θωπείας

Μάτια μου ,χαρίστε μου το βλέμμα πούχατε ίσως αρνηθεί
Τη μυρωμένη εκείνη λέξη την μεστή
Στην ήσυχη σκιά ,δειλά κρυμμένη
Σε μια ρωγμή του ερέβους ξεχασμένη

Μείνε μη φεύγεις φάσμα μου δρομαίο
Τον καημό μου παίρνοντας μαζί σου κλοπιμαίο
Μείνε,γίνε λεπίδα φονική
Ανάγκασε το θάνατο σ’ανακωχή

Σε λάτρεψα τις χαραυγές
Στα σύνορα των κόσμων ,στων ορατών τις εσχατιές
Σε λάτρεψα τις νύχτες με σύμβολα χαράς
Την ώρα της μεγάλης μοναξιάς

Σε λάτρεψα σ’όλα τα βλέμματα των ζωντανών
Στους λίκνους των νερών,στη λήθη των νεκρών
Σε λάτρεψα όταν τα σκήπτρα σου ξυπνούσαν στο χώμα το λουλουδι
Οταν τα σείστρα σου ξεσπούσαν στο νού μου, το πιο όμορφο τραγούδι......


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 8 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Spartinos 03-12-2017 @ 08:51	::up.:: ::up.:: ::up.::
ΒΥΡΩΝ 03-12-2017 @ 09:02	::theos.:: ::theos.::
Κων/νος Ντζ 03-12-2017 @ 09:30	::up.:: ::up.:: ::up.::
oneiropola 03-12-2017 @ 09:56	::up.:: ::up.:: ::hug.::
ΛΥΔΙΑ_Θ 03-12-2017 @ 10:36	Υπέροχο Αντη !!!
Άηχος 03-12-2017 @ 11:14	Εγγίζει την ποίηση περισσότερο στην ελεύθερη της μορφή, αλλά είναι δυνατό και πολύ ωραίο!! ::up.:: ::up.::
smaragdenia 03-12-2017 @ 15:28	Μάτια μου ,χαρίστε μου το βλέμμα πούχατε ίσως αρνηθεί Τη μυρωμένη εκείνη λέξη την μεστή Στην ήσυχη σκιά ,δειλά κρυμμένη Σε μια ρωγμή του ερέβους ξεχασμένη ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΟΜΟΡΦΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΚΑΛΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΑΝΔΡΕΑ........... ::love.:: ::love.::
Μ.Ελμύρας 03-12-2017 @ 17:48	Σε λάτρεψα όταν τα σκήπτρα σου ξυπνούσαν στο χώμα το λουλουδι Οταν τα σείστρα σου ξεσπούσαν στο νού μου, το πιο όμορφο τραγούδι...... Έξοχη ποίηση!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο