| |
Πυρωμένος ο ήλιος πέφτει μέσα στο πέλαγος,
Σαν χρυσάφι ρευστό στα νερά του απλώνεται·
Ένας γλάρος λευκός κλαίει τα χρόνια που πέρασαν,
Μα για την αιωνιότητα ψιθυρίζει η θάλασσα.
Του πελάγου η Βασίλισσα, η Νύχτα η αστεροστόλιστη,
Στα νερά κατεβαίνει με αθόρυβα βήματα,
Κι η κοπέλα που κάθεται στ' ακρογιάλι το έρημο,
Πλάι-πλάι στα κύματα, την κοιτάζει στο πρόσωπο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
