| |
ότι είναι όμορφο θυμίζει εσένα
τα μάτια, τα χείλι και τα βαριά σου χέρια
όλα χαράχτηκαν στο νου μου
στο χάος του μυαλού μου
το πιο όμορφο χάος είσαι εσύ
σε θέλω
είναι όλα θολά
και η κρίση μου δεν έχει πια λογική
νόμιζα ότι ήξερα μα τελικά τίποτα δεν ξέρω
το φανταζόμουν αλήθεια πιο εύκολο
στον δικό μου κόσμο όλα γίνονται ομαλά
και με τον τρόπο μου
μα εσύ γαμώτο με έπιασες απροετοίμαστη
πως εισβάλεις έτσι στις αισθήσεις μου;
όσο σωστή και αν προσπάθησα να είμαι
βρήκα τον τρόπο να το κάνω λάθος
έτσι γίνεται πάντα
εύχομαι να μπορούσα να καταλάβω το κομμάτι σου
μα η μουσική είναι ξένη
τα λόγια σου ακούγονται πολύ σιγά
και οι κινήσεις σου είναι μπερδεμένες
ο εγωισμός μου είναι τόσο πληγωμένος
που σχεδόν ουρλιάζει για εκδίκηση
όμως η καρδιά προστάζει συγχώρεση
η ελπίδα να επιστρέψεις μεταφράζεται τόσο από την επιθυμία για συντροφικότητα
όσο και από την ανάγκη για αυτόεπιβεβαίωση
τελικά είμαι και εγώ ρηχή σαν τους πολλούς
όμως ο βούρκος μου έχει πολλά κριμένα ακόμα
και όμορφα και μεγάλα και άσχημα και πιο απλά
τρομάζω να κοιτάξω
φοβάμαι μην τελικά και δεν δω τίποτα
έχω εξαντλήσει το θέμα από κάθε λογική σκοπιά
χειροβομβίδα
τουλάχιστον τότε τίποτα δεν θα έχει μείνει πια
χειροβομβίδα
και ύστερα κενό
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
