| |
| | Το πορφυρένιο στέμμα |  | | | 1986 | | |
Όταν τις νύχτες σιωπηλός, κάθομαι και στιχουργώ
και βγαίνουν λέξεις μαγικές, μύριες ανοίγουν πόρτες,
ανάγκη νιώθω να τα πω, όσα στο νου μαζεύονται,
σε κάποιον νύχτα πιάνομαι, τότε να τηλεφωνώ...
Οι φίλοι δεν ανέχονται κουβέντα για το θέμα,
παράλογη και τολμηρή βρίσκουν την κάθε φράση,
εδώ και χρόνια δεν ακούν, εγώ όμως επιμένω
μου φόρεσαν γελώντας με, το "πορφυρένιο στέμμα" !
Έτσι κι εγώ μονάχος μου, τον δρόμο ακολουθώ
δε νοιάζομαι, παράλογο αν θέλουν ας με πούνε
λέξεις θα πλέκω στο χαρτί, τα χέρια κι αν μου δέσουν
σε τοίχους τα ποιήματα, θα βρω για να τα πω ...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | Μη βιάζεσαι να βγάλεις συμπεράσματα για κανέναν... | | | |
|
smaragdenia
07-12-2017 @ 08:59 | Έτσι κι εγώ μονάχος μου, τον δρόμο ακολουθώ
δε νοιάζομαι, παράλογο αν θέλουν ας με πούνε
λέξεις θα πλέκω στο χαρτί, τα χέρια κι αν μου δέσουν
σε τοίχους τα ποιήματα, θα βρω για να τα πω ...
ΑΛΗΘΙΝΟ ΚΑΙ ΟΜΟΡΦΟ!!!!!!!! | | inokrini
08-12-2017 @ 00:03 | λέξεις θα πλέκω στο χαρτί, τα χέρια κι αν μου δέσουν
σε τοίχους τα ποιήματα, θα βρω για να τα πω ... ::love.:: ::theos.:: ::theos.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
