| |
Μη μου μιλάς για ζούγκλες της Ασίας,
Γι' ομορφιές του τροπικού πρωινού·
Μίλησε για μια μικρή εκκλησία
Λευκότοιχη, στη ρίζα ενός βουνού.
Τί ευλογία, τί ταπεινοσύνη θά βρεις!
Μπες εκεί με κεφαλή σκυφτή,
Και το βαρύ πλάκωμα του μαύρου
Κόσμου θα σου φύγει απ' την ψυχή.
Μη μιλάς γι' ωκεανούς του Νότου,
Των Ινδιών τη μυστηριώδη γη·
Πες μου για τη θάλασσα, το πρώτο
Θαύμα που 'δες μέσα στη ζωή.
Πόντος. Προποντίς. Ιόνιο. Αιγαίο.
Της απεραντοσύνης η φωλιά,
Τ' αφρισμένο κύμα και κλεισμένη
Μες στην κόγχη η ρόδινη βραδιά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
