Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271241 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Γυρισμός
 Ένα μικρό αφιέρωμα – ταξίδι στην δεκαετία του 30 , όπου για λίγο ήταν μαζί το υπέροχο ρομαντικό τραγούδι της Αθήνας και οι απαρχές του ρεμπέτικου
 

Αν ξαναγύριζαν τα χρόνια τα πουλιά
Κι άρχιζαν πάλι το μονότονο τραγούδι
Και αν ξύπναγαν αρώματα, της νύχτας σιγαλιά
Ωχρά φεγγάρια πρώιμα και ήρεμο φως αγέρι

Αν στόλιζε ένα όνειρο, άχλη τα δειλινά
Και αν άνθιζαν κυκλάμινα τα χρόνια
Μνήμες και νύχτες αν γυρνούν στην γειτονιά
μπλεγμένες με κισσούς και λάμψη χιόνια

Αν ήξερες στους ήχους να ακουμπάς
και τα μαλλιά σου να τυλίγεις χάδι
Και αν η νύχτα σκέπαζε φεγγάρια και πουλιά
Και η αυγή ξημέρωνε με το όνειρο ένα δάκρυ

Αν ήξερες τις μέρες σου να ραίνεις με φιλιά
Και τις νυχτιές να κουβαλάς μια αγκαλιά αστέρια
Κι να ξυπνάς κάθε πρωί στον ήλιο μια φωτιά
Και να σκεπάζεις τις αυλές με δειλινά και αγέρι


................................................
Ένας άλλος ήλιος λαμπερός
Θα ταίριαζε σε σένα
και άλλος γαλαξίας ολόφωτος
θα σε εντυνε θεά

Και όχι φυγής ένα ταξίδι
όνειρο γαλήνης λησμονιάς
Ευχές πνοές τa δειλινά
Μνήμες που φέρνει αγέρι

Ευχές και ελπίδες μακρινές
Μια προσευχή
Και η θλίψη

Γι αυτούς τους ύστερους καιρούς
Της ερημιάς και της οδύνης

Τώρα που οι θάλασσες βογγούν
Και οι στεριές ματώνουν
Και οι δρόμοι έγιναν πληγές
Και τα πουλιά πεθαίνουν



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Έρωτας & Αγάπη,Πρόσωπα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
09-12-2017 @ 01:13
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
aridaios
09-12-2017 @ 01:54
Κι να ξυπνάς κάθε πρωί στον ήλιο μια φωτιά
Και να σκεπάζεις τις αυλές με δειλινά και αγέρι ::yes.:: ::yes.::
ΑΝ16817
09-12-2017 @ 07:10
::yes.:: ::yes.::
Κων/νος Ντζ
09-12-2017 @ 09:10
::yes.:: ::yes.:: ::yes.::
smaragdenia
09-12-2017 @ 09:13
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΑ!!!!!
ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ
kapnosa-v-ainigma
09-12-2017 @ 10:42
::love.:: ::love.:: ::love.::
Γιάννης Κατράκης
09-12-2017 @ 12:08
Αν ήξερες στους ήχους να ακουμπάς
και τα μαλλιά σου να τυλίγεις χάδι
Και αν η νύχτα σκέπαζε φεγγάρια και πουλιά
Και η αυγή ξημέρωνε με το όνειρο ένα δάκρυ

Υπέροχο !!!!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
09-12-2017 @ 23:57
Όλο εξαιρετικό!! πανέμορφη γραφή με περίσσιο συναίσθημα, που ομορφαίνει τις ασήμαντες ζωές μας, καλό ξημέρωμα ::love.:: ::love.:: ::love.::
inokrini
10-12-2017 @ 21:16
Αν ήξερες στους ήχους να ακουμπάς
και τα μαλλιά σου να τυλίγεις χάδι
Και αν η νύχτα σκέπαζε φεγγάρια και πουλιά
Και η αυγή ξημέρωνε με το όνειρο ένα δάκρυ ::love.:: ::love.:: ::love.::
ΑΝ16817
12-12-2017 @ 06:49
Με τα Αν δεν γραφουμε ιστορια...
Ομορφο ποιημα,μπραβο !!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο