| |
Στα παιδιά μου
Στιγμή καθάρια ζωντανή η κάθε γέννα,
λευκή κατάλευκη στιγμή, μάτια συγκινημένα
σταθμός που αλλάζει τη ζωή, αισθήματα συγκεχυμένα.
Κι ένα αγκάθι σε τρυπά, δειλά δειλά κι σιωπηλά
κι αναρωτιέσαι στα κρυφά: Άραγε θα πάνε όλα καλά;
Αυτή η ψυχούλα με ζητά, αδύναμη και δυνατή
μ' ένα του κλάμα με καλεί..
Μα.. μα.. μαμά..! Τα πρώτα του λογάκια
ηχούν σαν μινοράκια.
Τα πρώτα βήματα δειλά, σηκώνει τα χεράκια,
ισορροπεί, τρέμει μα προχωρά!
Τα βήματα σου στη ζωή ας είναι σταθερά..
Μωράκι μου εσύ!
Πρώτη ημέρα στο σχολειό,
σφίγγεις το χέρι μου διστάζεις να τ' αφήσεις,
ένα φιλί μου σου ζητά να προχωρήσεις
κι ως άφησες το χέρι μου, άδειασε η ψυχή μου,
ζυγίζω τη γλυκόπικρη στιγμή μου,
δεν είσαι το μωράκι μου, μεγάλωσες παιδί μου.
Πέρασαν γρήγορα τα χρόνια και μεγαλώσατε παιδιά μου,
κι έχω ακόμα ζωντανές τις μνήμες στη καρδιά μου.
Διάβασμα, εκδρομές και εξετάσεις,
σχολικές γιορτές και παρελάσεις,
κι ύστερα στρατιώτες στο χακί, στρατώνες μεταθέσεις.
Κι εγώ, να κάνω τον σταυρό μη μου πονέσεις.
Τώρα μεγάλοι εσείς, μικρή εγώ,
στα χέρια σας είν' η ζωή, άντρες με δυνατή ψυχή.
Κι εγώ θα είμαι κάπου εκεί, κάθε στιγμή και μια ευχή
και θα σας καμαρώνω.
ΚαΤερίνη.
8.06.06
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
