| |
Ασπρόμαυρες εικόνες,
καλοκαιρία και χειμώνες
Πόσο πια να περιμένω,
λίγο χρώμα για να δω
Πού είναι τα αισθήματά σου
κι όλα εκείνα τα φιλιά σου,
κάθε βράδυ που μου λέγαν
“μονάχα για σένα ζω”;
Να μη σε γνώριζα
Ποτέ μες στη ζωή μου να μην έμπαινες
Κι αυτά τα χρόνια, τάχα δίπλα μου σαν έμενες
Να μην έλεγες ψεύτικα σ’ αγαπώ
Να μη σε γνώριζα
Υπνωτισμένος, να μην ξέρω τι μου γίνεται
Μα ο Γόρδιος δεσμός μας, τώρα λύνεται
Ξέρω άργησα, όμως τώρα αντιδρώ
Δίχως λόγο ξενυχτάω,
μα δε νιώθω να πονάω
Τίποτα άλλο από εσένα,
να το ξέρεις δε ζητώ
Έχω πια αγανακτήσει
και δε βρίσκω άλλη λύση
Έμεινε το “σ’ αγαπώ” μου,
να φωνάζει “σε μισώ”
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
