Αρετη Ζ.
11-12-2017 @ 00:29 | Χρόνια και χρόνια ζήσαμε
Πέρα απ' την αντοχή μας
Τα λιγοστά μας όνειρα
Μαχαίρια στην πληγή μας.
::up.:: ::up.:: ::up.:: | |
smaragdenia
11-12-2017 @ 00:34 | Αχ! βρε ζωή είσαι άδικη.
ΠΟΛΥ ΑΔΙΚΗ ΘΑ ΕΛΕΓΑ............ΚΑΛΟ ΒΡΑΔΥ ::yes.:: ::yes.:: ::yes.:: | |
ΑΝ16817
11-12-2017 @ 06:40 | Το πρωτο καλωσορισμα
Εμοιαζε με αντιο...
Εμπνευσμενος στιχος!!! ::up.:: | |
Κων/νος Ντζ
11-12-2017 @ 07:45 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
inokrini
11-12-2017 @ 10:50 | ::up.:: ::up.:: | |
ΕΛΠΗΝΟΡΑΣ
11-12-2017 @ 19:06 | Ωραίο!
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
11-12-2017 @ 20:59 | Από παιδιά κατάδικοι!!
Πόσο το έχω βιώσει και πόσο δύσκολο να βγάλει κανείς τα δεσμά, μα όχι ακατόρθωτο. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
Άηχος
11-12-2017 @ 22:02 | Εξαιρετικό !!!
Όλη σου η γραφή βγάζει μια πικρή αλήθεια κι ένα παράπονο...
Μπράβο σου!!!
::up.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
12-12-2017 @ 09:50 | Τα δάκρυά μας πέλαγα
Κι η πίκρα μας αιώνια.....έτσι, αληθινά
η γραφή σου και οι στίχοι σου πολύ καλοί! ::blush.:: ::hug.:: | |
Μ.Ελμύρας
12-12-2017 @ 12:17 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
 |
