| |
ΒΑΡΚΑΔΑ
Φυσάει μαίστρος, κύμματα σπάνε στην προκυμαία
Και μια βαρκούλα που θαρρείς, χορεύει εκεί στη ζέα
φτάνει σιγά σιγά κοντά, κι αράζει στο λιμάνι
δυό νέοι που αγαπιόντουσαν βγήκαν στο μειντάνι
τους ειδανε καυτά φιλιά και χάδια ν ανταλάσσουν
κάποιοι βιάστηκαν να πουν, με λόγια να δικάσουν
και κάποιοι άλλοι ευαίσθητοι, το μέρος τους να πάρουν
τι λέτε ωρέ, τα νιάτα τους πείτε, τι να τα κανουν
μη δεν υπήρξατε ποτέ, νέοι κι ερωτευμένοι
βουλώστε το, βρε γέροντες, θα βγείτε εσείς χαμένοι
κουβέντα αν ανοίξετε, για του έρωτα τα πάθη
αφού τώρα ξεχάσατε, τα κρύψατε σε βάθη
ετούτο το συναίσθημα δώρο θεού το λέω
έρωτας, γλύκα , ομορφιά, θυμάμαι κι όλο κλαίω
γιατί αυτή η προσμονή, που τη ζωή χαρίζει
έγινε τώρα ανάμνηση, και πιά δεν με αγγίζει
ΑΝΘΙΜΟΣ ΙΩΑΝΝΟΥ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
