| Με νεύματα τη νύχτα ξεχρεώνω
μου γνέφουν με σινιάλο οι ψυχές
κι αυτοί που ρηγματώσανε το χρόνο
λιμνάζουνε σε αγέρωχες βροχές
Το κάθε σου φιλί και τρικυμία
κρυμμένοι της ζωής σου οι βιαστές
οι ξένοι τις νυχτιές, εσύ καμία
στου πέλαγου τα βάθη οι εραστές
Ο κύβος της ζωής στη γη σου ερρίφθη
ασόδυο ξανά μα και ξανά
το μήνυμα στο στείλαν, δεν ελήφθη
και βγαίνεις πάλι για το πουθενά
Ας είναι! οι Γερακίνες μου θ’ αράξουν
παραμονεύει ο κλέφτης κι ο χαφιές
σε ποια ουράνια πες μου να πετάξουν
που γέμισε ο καιρός με συννεφιές
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|