| |
Μέσα στα υπόγεια και στις τρώγλες,
μέσα στην ανέχεια και τον πόνο,
λυπημένες σκέψεις μείναν μόνο,
στο δρόμο...
Δίπλα στα χαμόσπιτα στα ερείπια,
σέρνονται σκιές χωρίς ελπίδα,
δεν τους βλέπει μια του ήλιου αχτίδα,
τις είδα...
Μα δεν υπάρχουνε για μας άνθρωποι μονάχοι,
της φαντασίας πλάσματα που ζούνε όπως λάχει...
Μα δεν υπάρχουνε για μας, δεν είναι αλήθεια,
έρμοι φτωχοί και βρώμικοι, χωρίς καμιά βοήθεια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
