|
| Της μοίρας ο θεός | | | Εδώ που ο ήλιος ψήνει το ψωμί πάνω στη πέτρα
και της ανάγκης ξεχειλίζει πάντα η φαρέτρα,
εδώ που βάτα, φλώμοι και φραγκοσυκιές φυτρώνουν
κι οι άνεμοι χαράζουν τη σιωπή όταν θυμώνουν,
πρωτοαντίκρυσα το φως
Μάνη μου,ρίζα μου, πατρίδα της ψυχής μου
για σένα το τραγούδι μου, το ρίγος της φωνής μου.
Μάνη, ανάσα μου και άσβηστή μου φλόγα,
στα νοερά ταξίδια μου σε έχω για πιρόγα
Εδώ όπου μετράνε το νερό με τη σταγόνα
κι υπολογίζουν τον καιρό με χρόνο τον αιώνα,
εδώ όπου στα ρέματα μοσχοβολούν τα βάγια
και στήνει το μοιρολόι της τα βράδια η κουκουβάγια,
της μοίρας μ' άγγιξ' ο θεός.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
| | |
|
Euler2 14-12-2017 @ 19:00 | ::theos.:: ::theos.:: | | inokrini 14-12-2017 @ 19:38 | ::theos.:: ::theos.:: ::love.:: εδώ όπου στα ρέματα μοσχοβολούν τα βάγια
και στήν' το μοιρολόι της τα βράδια η κουκουβάγια,
της μοίρας μ' άγγιξ' ο θεός. | | liontari73 14-12-2017 @ 20:52 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: (είναι αλήθεια πως στην κρήτη και στη Μανη το πληρώνεις με στεφάνι?) | | Νέτα-σκέτα 14-12-2017 @ 21:04 | Με σκεπάρνι. Για αυτό πρόσεχε τι λες.
::sneak.:: | | liontari73 14-12-2017 @ 21:11 | ::laugh.:: ::laugh.:: ::laugh.:: | | Αρετη Ζ. 14-12-2017 @ 21:53 | Μάνη, ανάσα μου και άσβηστή μου φλόγα,
στα νοερά ταξίδια μου σε έχω για πιρόγα
::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | | ΑΜΑΡΥΛΙΣ 15-12-2017 @ 00:08 | Φίλε μου ώρα 24 άνοιξα το μαυροκούτι και πολύ, πολύ το χάρηκα, ένα πανέμορφο ποίημα μια ζωγραφιά με πέτρα, ήλιο και θάλασσα, μια ομορφιά στην καρδιά μου και χίλια ευχαριστώ στα χείλη μου, να είσαι καλά περιμένω πολλά γραπτά εξαιρετικά ακόμα, καλό ξημέρωμα , ευχαριστώ Γεωργία που την έλεγαν Λίτσα!! Κουτσουμπίτσα...το τιμημένο δικό σου, Αμαρυλίς ...το λουλουδάκι, λουλούδι του λόφου..του γιου μου...καιιιιι το καινούργιο!!!σε πρώτη..πανηγυρική!!! Λένιουσκα!! τη διαταραχή..από τα πολλά ονόματα!!την έχω, φιλάκια. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|