| αλίμονο αν ήταν όλοι κι όλο ίδιοι οι ασυμβίβαστοι
δύναμη θα ήταν ανέφιχτη
δεν θα ήταν ένα
γι αυτό δεν αφήνουν περιθώρια
οι ασυμβίβαστοι
που κάνουν δρόμο να περάσουν
απο μέσα τους να βγούνε να ζήσουνε
οι ασυμβίβαστοι
και να'χει νόημα και συνέχεια
η προσφορά έτσι
που δεν πηγαίνουν να πεθάνουν
και δεν πηγαίνουν να ζήσουν
ούτε το όνομα τους να ακουστεί
ούτε να γίνουν αντικείμενο
ωραιοποίησης ηρωοποίησης
θαυμασμού φοβέρας
κι άλλο τίποτα
όχι
όσοι μόνοι τραβούν την προσοχή
μαριονέτες με κομμένα νήματα
το χαλί κάτω από τα πόδια μας
να μπαίνουν στο μάτι της εξουσίας
να γίνονται αμετάκλητος στόχος
έδαφος, έμπνευση, τέτοια που
να λεν χαλάλι το πως ζήσαμε! και ζουμε
μέσα από μας
αν εμεις οι ασυμβίβαστοι όσοι
πεθαίνουν για να ζήσουν ζωντανοί
μεσα απο την σύγχυση την αταξία
π' ανοίγουν όσοι ασυμβίβαστοι
ζουν για να πεθάνουν ζωντανοί
κι από όλο αυτό για μένα και για σένα
που μας λες δύσκολους και πολύπλοκους
ένα μόνο μοναχά αυτό βγαίνει
σένα σε μπορώ μόνο δίπλα μου
σαν τον περαστικό και σαν άλλον περαστικό κανένα
ουτε μπροστα μου ουτε πισω μου
σαν να' μαστε ο ένας η σκιά του αλλουνού
οταν είμαστε μαζι μαζί οι σκιες μας
δύο πλαι-πλαι δυο αντικρυστά
μια στην αγκαλιά μια στο φιλί
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|