| |
| | Σατυρική Ελεγεία για τα τέκνα της Κάτω Θαλάσσ |  | | | νέο.. τέλος τριλογίας (επιτέλους) | | |
Μη βλαστημάς το κάτεργο , το σκουριασμένο πλοίο
Κοίτα χτυπώ το τύμπανο με χάρη και με μπρίο
μη βλαστημάς εμένανε την άλυσο βλαστήμα
που σε κρατά στον πάγκο σου ως τον φονιά το κρίμα
για πες μου εσύ πώς ξέπεσες ω ! συ που ήσουν σπουδαίος
και όσοι σε συνάντησαν σε κοίταζαν με δέος
πες μου , ετούτη τη σκιά στη φέρνει κανα χρέος
μήπως κάποιος σε κυνηγά ή έρωτας μοιραίος
μήπως απλά βαρέθηκες τη δόξα και τα πλούτη
αααχ.. θάλασσα η μοναξιά και κάνεις μακροβούτι
και ύπτιο και πρόσθιο και άμα λάχει κρόουλ
κι ολόγυρά σου κάβουρες να τραγουδάνε σόουλ
τα ξέρω , ήμουνα εκεί , στον δούρειο τον ήλιο
ήμουνα μέσα στην κοιλιά και μ' έψηναν σα τίλιο
μα ύστερα με σέρβιραν σε φίνα πορσελάνη
μη βλαστημάς τ' αφέψημα , βλαστήμα το φλιτζάνι..
θες να σου παίξω στο ρυθμό που οι βοριάδες κλαίνε
θες να σου πλέξω τον καημό του πεύκου σαν το καίνε
θες να σου παίξω στον σφυγμό του άλτη πριν το σάλτο
θες να σου πλέξω τον καημό του βάτραχου στο βάλτο
θέλεις σα ρόπτρο να χτυπώ σε πύλη παραδείσου
θέλεις νταούλια να βαρώ στο χείλος της αβύσσου
μα μη ζητάς να λυπηθώ εσένα και εμένα
φίλε ο κρίκος μας κοινός , σε μαγική καδένα
ως πιότερο γκρινιάζουμε αυτή πιότερο σφίγγει
ως το κατακαλόκαιρο το ρέμπελο μυρμήγκι
θέλεις παλάμες να βαρώ στη νίκη , στη γιορτή σου
θέλεις ανάσες να χτυπώ σε ξέρα χερσονήσου
θες να σου πλέξω στη χορδή που έφτιαξε αράχνη
θες να σου παίξω σαν ριπή της μάνας που σε ψάχνει
θες να σου πλέξω στο φτερό του αητού που πέφτει
Ή να το παίξω γάιδαρος που του εχώσαν νέφτι
Άκου λοιπόν γκαρίσματα αντί για μανιφέστα
και φόρα γάντια τα κουπιά στου κάβου την παλαίστρα
Ω ! κακομοίρη με κροσσέ δεν το νικάς το αγιάζι
Πρόσεχε , τούτα τα ντιρέκτ δε βγάζουν σε μπουγάζι
Ποιος σου ΄πε πως με άπερκατ η θύελλα κοπάζει
Όποιος παλεύει των καιρών , της πάλης δε σκαμπάζει
Κοιτάξτε τον ! βλαστήμησε και τώρα αναστενάζει
Έλα , κλείσε το στόμα σου γιατί βογκάς και μπάζει
Και όσο για χαμόγελο .. δε λάμπει και τοπάζι
Ας έχει , δεν έχω δουλεία , σ' αφήνω στον καημό σου
Κοίτα , χτυπώ το τύμπανο , άκου το και λυτρώσου
Φταίει που είμαστε μόνοι μας στο πέλαγο μυαλό σου
Από τη μια κωπηλατείς μ' εμένα στο πλευρό σου
Από τη μια πηγαίνουμε , σε κύκλους , στ' όνειρό σου
Από την άλλη μπάζουμε , νερό και δάκρυό σου
Μη βλαστημάς εσένανε γαμώ το κερατό σου..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
Πάρμας
10-07-2006 | Πρωτότυπο, ιδιαίτερο,αυθεντικό...Από ένα τέτοιο ποιήμα φαίνεται το ταλέντο σου...δε λέω ότι το έβγαλες αβασάνιστα, φαίνεται πηγαία αυτή η τριλογία...ποιητική παράκρουση μοιάζει. Εντυπωσιακή τριλογία!!! | | BETTY BOOP
10-07-2006 | ποιον να βλάστημαω αν οχι εμενα;πολυ καλο | | Πάρμας
10-07-2006 | Καταπληκτική...σωρεία μηνυμάτων...πρέπει να ασχηθώ λίγο παραπάνω μαζί της γιατί με καταγοήτευσε | | kapnosa-v-ainigma
10-07-2006 | Καλημέρα Τούρκε μου...και τριλογία βρε παιδάκι μου; Θα χω να διαβάζω το βράδυ ...χαχαχχα | | Λύχνος του Αλλαδίνου
10-07-2006 | "θες να σου πλέξω τον καημό του πεύκου σαν το καίνε" ...ʼσε μου ένα πράγμα θα σου πω μόνο...Είσαι ο ένας από τους δύο ποιητές που με έκαναν να κολλήσω σε αυτό το στιχόδασος...Ο άλλος είναι πέραν του Ατλαντικού...Τα συγχαρητήρια μου για ακόμη μια φορά... | | Δήμητρα
10-07-2006 | Το καλύτερο της τριλογίας κατά τη γνώμη μου...Καλησπέρα σου. | | Αστεροτρόπιο (Jeny)
10-07-2006 | Είδες τι κάνει το καλοκαίρι; Ωραίος ʼσε, όπως πάντα! Ευρηματικό, ιδιόρρυθμο, με χιούμορ! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
