smaragdenia
18-12-2017 @ 00:12 | ΤΑ ΓΡΑΦΕΙΣ ΤΟΣΟ ΡΕΑΛΙΣΤΙΚΑ, ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ
ΑΛΛΑ ΤΙ ΝΑ ΠΩ!!!!!!!!!
ΑΛΛΟΙΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΜΑΝΑ........... ::no.:: ::no.:: | |
Lacrima in Lucem
18-12-2017 @ 00:12 | ::cry.:: | |
ΛΥΔΙΑ_Θ
18-12-2017 @ 00:47 | ::up.:: ::hug.:: | |
ΒΥΡΩΝ
18-12-2017 @ 09:51 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
oneiropola
18-12-2017 @ 10:02 | ::theos.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
liontari73
18-12-2017 @ 10:03 | ::cry.:: ::theos.:: ::theos.:: | |
pennastregata
18-12-2017 @ 10:21 | Τραγικό... ::sad.:: | |
Αναπάντεχος
18-12-2017 @ 10:58 | ::up.:: ::rock.:: ::theos.:: | |
Μ.Ελμύρας
18-12-2017 @ 15:16 | ::theos.:: ::hug.:: ::theos.:: | |
inokrini
18-12-2017 @ 17:17 | !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::up.:: ::up.:: | |
**Ηώς**
18-12-2017 @ 17:53 | Κι ο χάρος...Παρεξήγηση;
Να ήτανε τυχαίο;
Της πήρε..τ' άλλο το παιδί..
μια μέρα, σε τροχαίο.......::rock.:: ::sad.:: | |
ΑΜΑΡΥΛΙΣ
18-12-2017 @ 22:58 | Αυτά τα φτιάχνει καλέ μου φίλε η ζωή? η φύση? δεν ξέρω τελικά ποιος, μεγάλωσα με τον εξάδερφο μου τον Παναγιώτη 40 χρόνια μαζί, στα 52 πέθανε από καρκίνο στο κεφάλι, μετά από ένα μήνα πέθανε κι η θεία μου, η μητέρα του........που πάλευε τον καρκίνο 4-5 χρόνια. Την ημέρα που πέθανε η θεία η Καλή κοίταγα πάνω σ` ένα κομό που είχε εκεί πόσα μύρα, νάματα, ανάματα, υπήρχαν από δεκάδες μοναστήρια κι εκκλησίες, κανείς δεν την λυπήθηκε να πάρει εκείνη πρώτα. ::love.:: ::love.:: ::love.:: | |
νικολακοπουλος θανάσης
18-12-2017 @ 23:18 | καλησπέρα στο φίλο είναι σπουδαία η γραφεί σου
::up.:: ::rol.:: ::theos.:: | |
 |
