| |
Σε μια ζωή γεμάτη ''θέλω''
με άλλων ανθρώπων τα ''πιστεύω''
ψάχνουμε να βρούμε την αλήθεια
κάνοντας τον έρωτα παράξενη συνήθεια
Σε ένα κόσμο από θολά φεγγάρια
κυνηγάμε μια παράλογη αλλαγή
σα να ξέμεινα μόνος σε άδεια παραλία
έτσι μοιάζει να είναι η ζωή
Κοίτα φίλε μου ο χρόνος πως περνά
σα χθες παίζαμε με μολυβένιους στρατιώτες
κάθε μέρα βλέπεις ο ήλιος να πεθαίνει αργά
και σιγά, σιγά να κλείνουν όλες οι πόρτες
Θα πεθάνουμε μιαν ώρα, αδερφέ μου
δίχως κάποιος να μας κλάψει
και θα βρεθεί κάποιος μαλάκας, κολλητέ μου
για να πει πως όλα είναι εντάξει
Η ζωή, το ξέρω, συνεχίζεται ακόμα
εγώ, όμως, δεν ακούω λέξη
δεν ξέρω αν μ' αξίζουνε δυο μέτρα χώμα
αχ να βρισκόταν κάποιος, στον αέρα να με κηδέψει
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
