| Νύχτες άδικες και κρύες
δρόμοι βρώμικοι γεμάτοι φασαρίες
ιστορία κάθε μία γραμμένη με καρμπόν
γεμισμένη ουσίες κι αλκοολ
Άνθρωπος απο χαρτόνι
την φαντασία μου και την ζωή μου οργώνει
κάθε μου στιγμή ορίζει
δεν σταματάει να με μαλώνει
όταν φεύγει μακριά μου
κρύο νιώθω στην καρδιά μου
ξαναπέφτω σε σκοτάδια
και θυμάμαι όταν ήτανε κοντά μου
άνθρωπος απο χαρτόνι
ναναι άλλος μου εαυτός αυτός που με μαλώνει
άνθρωπος απο χαρτόνι
ότι κάνω εγώ έρχεται και πάντα το ξηλώνει
Ανθρωπος απο χαρτόνι
άνθρωπος απο χαρτόνι
κατακάθι και πρεζόνι
που εισαι άνθρωπε απο χαρτόνι
έλα πάλι μην μ αφηνεις
πίσω δώρο μην με δίνεις
είσαι ο καλύτερος μου είσαι ο δικός μου
φύλακας και άγγελος μου
άνθρωπος απο χαρτόνι
άνθρωπος απο χαρτόνι
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 2
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|