| |
[align=center][font=Comic Sans MS][B]Δες όμορφη που είναι η ζωή
σαν ατενίζει η μία αγάπη την άλλη
χιονισμένη αγαλλίαση
που μπλέκει στην αγκάλη της ελπίδες
γεννήθηκε μικρή, σιγά – σιγά μεγάλωσε και θέριεψε
φτάνοντας να κρατά την ομορφιά τούτου του κόσμου..
ομορφιά μου
Έτσι θα ξεκινήσω απόψε την γραφή μου..
κατάσαρκα ντυμένη διαδρομές
γραπώνοντας ουρανό μ’ ό,τι μπορώ, με πόδια, μάτια και ψυχή…
κι έπειτα θα βάλω σ' ένα καλάθι λίγα από 'κείνα τα «κόκκινα μπορώ»
και λίγα από τα "λευκά μου αντέχω" και θα στα στείλω
να ‘χεις να πορεύεσαι και να βαστιέσαι στα δύσκολα
Δες όμορφη που είναι η ζωή
σαν λαξευμένη σε μια πέτρα διαδρομή,
μια χαραγμένη σ ‘ ένα ακρόνειρο πορεία δίπλα στα μάτια σου
μητέρα
μη το φοβάσαι να το μυρίσεις τ’ όνειρο
το φτιάξαμε παρέα σε μία στιγμή αδυναμίας και φευγιού
κι αν μοιάζει να ’χει τόνους φαντασίας
είναι γιατί ελεύθεροι πλαστήκαμε και είμαστε για πράγματα μεγάλα
Κλείσε λοιπόν τα μάτια κι ονειρέψου
εγώ θα περπατώ στις μύτες των ποδιών μη σε ξυπνήσω
προς ολοταχώς για το φεγγάρι
ολόγιομο το πλάσαμε να σκιάζει τη ζωή μας
μια χρυσή αισιόδοξη φεγγαρογραμμή,
όπως αυτή στη θάλασσα θυμάσαι;
Κράτησέ με αγκαλιά και τώρα μ’ ολάκερο φεγγάρι
άγρια πέλαγα εμείς οι δύο που αγαπιόμαστε
κι ας μην το λέμε πουθενά
ούτε η μια στην άλλη
σάμπως η αγάπη μας δε φαίνεται στα μάτια;;
Για δες μαμά,
ξημέρωσε
αλήθεια σου λέω, άνοιξε τα μάτια
μαμα;
Μαμα;
Μ’ακούς μαμά;
Σου λέω ν’ ανοίξεις τα μάτια
Μαμαααααααααααααααα
...
Δες είναι όμορφη η ζωή
[align=center][B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
