| |
Έξω χιονόνερο, το κρύο τσουχτερό,
του καφενείου η ξυλόσομπα καπνίζει.
Σε μια γωνιά με ύφος μελαγχολικό
κάποιος, που άγιο η μορφή του, λες θυμίζει
Χίλια οκτακόσια του ογδόντα η χρονιά,
δείχνει στον τοίχο το παλιό ημερολόγιο
κι αυτός που κάθεται χωρίς μια συντροφιά,
είν' ο Αλέξανδρος που ονοματίζουν λόγιο.
Είναι Χριστούγεννα ,ημέρες γιορτινές,
μα μόνος πίνει το κρασί του ο Σκιαθίτης,
είναι οι έγνοιες που τον ζώνουνε πολλές
και ζει απλά και ταπεινά σαν ερημίτης.
Έχει κατάνυξη βαθιά θρησκευτική,
στις λειτουργιές των εκκλησιών γίνεται ψάλτης,
γράφει σε μία καθαρεύουσα απλή,
όσα διηγιέται,της ψυχής του είν' ο χάρτης.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
