| |
σε λιγο ξημερώνει
μια μέρα διαφορετική
το σκοτάδι που ακόμα με ζώνει
κι η σκόνη θα διαλυθεί
το φώς τούτου του Σαββάτου
φέγγει το πράσινο του λογισμού
βγάζω τα ρούχα του θανάτου
φοράω άσπρα του λυτρωμού
σήμερα αλλοπαρμένος
τρέχω στο πανηγύρι της ζωής
αύριο ίσως ξεχασμένος
θα σε ψάχνω έλα να με βρείς
βλέπω τα χαμόγελα του κόσμου
ακούω ψιθύρους και φωνές
δεν θέλω νάμαι μοναχός μου
σαν θα χορεύω πάνω στις φωτιές
για αυτό σου λέω έλα
έλα προτού ξεφύγω
λύκος δεν είμαι ούτε βδέλα
έλα την αγκαλιά μου ανοίγω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
