| |
Στο πρώτο μου γέλιο ήσουν εκεί,
τα πρώτα μου λόγια ήσουν εσύ,
σε κάθε μου βήμα το στήριγμά μου,
ο βράχος στο πρώτο το πέταγμά μου.
Και όμως τώρα είσαι μια άλλη,
θολή η ματιά και ο κόσμος μια ζάλη,
στα μάτια με βλέπεις και δε με θυμάσαι,
άλλη ξυπνάς και άλλη κοιμάσαι.
Κι όμως γνωρίζω ποια είσαι εγώ
μητέρα, μανούλα, μαμά σ' αγαπώ
και αν είμαι τώρα για σένα μια ξένη
η αγάπη που πήρα για πάντα θα μένει.
Το κάθε μου γέλιο θα είναι το πρώτο,
τα λόγια θα ηχούν της αγάπης τον κρότο
το κάθε σου βήμα εγώ θα στηρίζω
όπου τελειώνεις, εγώ θα αρχίζω.
Άδικο τόσο αυτό που συμβαίνει
όποιος το ζει το καταλαβαίνει,
να χάνεις μια μέρα την υπερηφάνεια
ρωτάς τι συμβαίνει, σου λεν έχει άνοια...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
