| |
Κανένα όνειρο δεν πνίγεται στο χτες
Κανένα αύριο στο μαύρο δεν ριζώνει
Κανένας έρωτας δεν θέλει ενοχές
Παίρνει ανάσα η ζωή και δυναμώνει...
Βήμα το βήμα προχωρώ κι αναζητώ
Φως και αέρα στης σιωπής τους διαδρόμους
Πριν γεννηθώ με είχαν μάθει να πετώ
Μια χαραμάδα βρήκα στης ζωής τους πόνους...
Γέννα και θάνατος.. το ίδιο ριζικό
Όλοι γυρίζουμε στην ίδια αφετηρία
Κανένα πάθος μας δεν είναι αρκετό
Άπληστα πιες την πιο μεγάλη αμαρτία...
Κι αν κάνεις πάλι προσευχή πριν κοιμηθείς
Άσε τα όνειρα να παίξουν στο σκοτάδι
Το ίδιο έργο μην γυρίσεις για να δεις
Μάθε να νιώθεις την αφή σε κάθε χάδι...
Κι ύστερα παίξε με τα πρόσωπα κρυφτό
Μάτια απρόσιτα με σθένος ν' αγαπήσεις
Μέσα στο δάκρυ είν' το βλέμμα τους θολό
Μα στην ομίχλη πόθησε να περπατήσεις...
Με πράξεις δύσκολες και λόγια λιγοστά
Δώσε μου έρωτα σε χέρια ματωμένα
Έλα μαζί μου να χαράξεις το μετά
Και μην λυπάσαι για τα χρόνια τα χαμένα...
11-8-2007
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
