| Όταν κοιμάσαι να το ξέρεις δε κοιμούνται
μα σε μοιράζουνε και πάλι στα χαρτιά
απ’ τις αξίες και τα ήθη σου βαστιούνται
και τις ανάγκες σου, που σβήνουν τη φωτιά.
Άλλοι τους κόπους και τα έργα σου καρπούνται
και σου πετάνε στρατιώτη τη μπουκιά.
.
Σε πόσες μάχες, για θυμήσου, σ’ έχουν στείλει
να πολεμήσεις αυτόν π΄ όρισαν εχθρό
το ψέμα έγινε το μίσος σου στα χείλη
την ώρα κείνη που σφαγιάζεις αδελφό.
Δεν είναι δύσκολο ν’ ανάψουν το φυτίλι,
‘’για το ψωμί, για τον Αλλάχ, για τoν χριστό!’’
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|