| Είπα να κάνω ένα διαλειμματάκι,
Και να κάτσω να παίξω σαν μικρό παιδάκι.
Με το δικό μου το πενάκι,
Κάνω σαν να συναρμολογώ τρενάκι.
Το ένα βαγονακι πίσω από το άλλο,
Προσθέτω και μετρώ αν μου απομένει άλλο.
Έχω και έναν παπαγάλο,
(Στην φαντασία μου μη τι άλλο)
Και έτσι θυμάμαι πια λέξη θέλω να βάλω στον στίχο τον μεγάλο.
Ο παπαγάλος τρέφεται με σκέψεις σου εμφανίζει σκόρπιες λέξεις.
Έτσι για να πιστέψεις.
Να πιστέψεις στον εαυτό σου,
να χαθείς στον κόσμο τον δικό σου,
να ψάξεις το διεγερτικό σου,
το αντιγηραντικο πιοτό σου,
τον παιδικό εαυτό σου.
Και όταν αφεθείς στις σκόρπιες λέξεις,
και την πένα πάψεις να ελέγχεις,
σου ψιθυρίζει άλλες λέξεις,
άλλες από αυτές που θες έξω από το μυαλό να πέμπψεις,
άλλες από αυτές που θα θελες να βλέπεις...
Και στο τέλος τα διαβάζεις,
και όλος θλίψεις τα κοιτάζεις,
όλο ντροπή τα χαρτιά σου τα σκεπάζεις,
και ελπίζεις να μην τα ξαναδιαβάσεις...
Και ο παπαγάλος όλο νεύμα σε κοιτάζει,
και κρυφά σου σε χλευαζει.
Ξέρει τι σε τρομάζει,
ξέρει τι σε ταράζει,
τι σε αναστατώνει,
τι είναι αυτό που βαθιά σε πληγώνει...
Εσύ όμως όχι.
Για αυτό και εκείνος σε βάζει να παίξεις Kino, βάζοντας σε να εμπιστευτείς εκείνον.
Και στα λέει όλα,
στο χαρτί εκείνο,
στο ξενύχτι εκείνο,
στον ρυθμό εκείνον,
με τον τρόπο εκείνον.
Δίχως δισταγμό,
απλά με θαυμασμό,
βλέποντας πως σου προκαλεί ψυχής βρασμό, βλέποντας σε να ξεσπάς με τόσο ενθουσιασμό,
τόσο ελεύθερο και ακομπλεξαριστο εαυτό.
Ο παπαγάλος είναι εργαλείο.
Μεγάλο εργαλείο.
Φτάνει το κάθε σου αρνητικο στοιχείο,
την κάθε σκοτεινή σου σκέψη στο λαμπρό της μεγαλείο.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|