ΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ, ΠΑΝΤΑ ΠΑΛΕΥΟΥΜΕ ΓΙΑ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΜΕ...............
Μέσα στην σιωπή και μ΄ένα δάκρυ
ψάχνω να βρω μια μικρή άκρη
για να πιαστώ την ζωή να συνεχίσω
και αν γίνεται πίσω να σ΄αφήσω!
Την φωτογραφία σου όμως σαν κοιτώ
εκείνα τα μάτια που τόσο αγαπάω
μισή μου φαίνεται η καρδιά πως είναι
και με πόνο με ρωτά''πού θες να πάω'';
Εσύ όμως διάλεξες την μαύρη σιωπή
μακριά μου να ζήσεις κι εγώ μοναχή
ότι εσύ αγαπάς και ότι λαχταράς στη ζωή
στο εύχομαι από καρδιάς η καρδιά σου να βρεί.
Ούτε να είμαστε συνεννοημένες Σμαράγδα, δες λίγο το σχόλιο μου στον Ελπήνορα, όλως τυχαίως...μοιάζουν τελικά οι ψυχές που αγαπούν περίσσια, φιλιά. ::love.:: ::love.:: ::love.::
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο