| |
Δίνω κι απόψε την ψυχή, στη νύχτα χάρισμα
Μόνος μου σ ένα σινεμά, σε πίσω κάθισμα
έχω το έργο άλλοθι μου και προκάλυψη
Σ΄ αυτή τη γκρίζα την αφόρητη επανάληψη.
Αχ μοναξια μου απόλυτη
Μοιραια κι ασυγχωρητη
Να γινονταν μια εκρηξη
Να δηλωνες παραιτηση
Αχ μοναξια μ αρρωστησες
Ποσο ακριβα μου κοστισες
Μου εκρυψες τους έρωτες
Σε νύχτες αξημέρωτες.
Με τις χαρές μια στο μηδεν και μια στο αριστα
Φτηνά σακάκια που τα φόρεσα ανάριχτα
Κι όλο σε αίθουσες κλειδώνομαι και χάνομαι
Να μην ακούω, να μη μιλάω να μην αισθάνομαι.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
