| |
[align=center][font=Comic Sans MS][B]Τι όνειρα γυρέψαμε και μας βγήκε το ξημέρωμα αγκαλιά;
Νιώθω πως κλέβω ευτυχία απ’ τα μάτια σου
κι αιχμαλωτίζω κόσμους τόσους στα φιλιά σου
μία ανάσα δρόμος, ένα κομμάτι ουρανός, κι ήρθες κοντά μου
κάτι η βροχή, κάτι το κρύο
δικαιολογίες που μου γνέφεις και σου γνέφω
για να φωλιάζει ο έρωτάς μας και να σιγοτραγουδά
«μάτια μου τα μάτια σου, μου ’παν καληνύχτα»
Κι όταν πείθονται τα λόγια να σωπάσουν
Αχ αυτή η καρδιά σκέφτομαι, πως μας πηγαίνει; Πως μας φέρνει;
Η ζωή μου είπες είναι στιγμές, απλά στιγμές
Κοίταξε μάτια μου πως ομορφαίνεις τις στιγμές μου
οι λέξεις φτωχές στέκουν παραδίπλα και κοιτούν
κι απορούν γιατί μπλέκονται στα χείλη, όταν κάνουνε να βγουν
φταίει που πέρασα φουρτούνες πριν την αγάπη σου
κι αρμένισα σ’ άγρια πέλαγα πριν την αγκαλιά σου
γι’ αυτό μη μου κακιώνεις, δε ξέχασα να αγαπώ
Την καρδιά μου την μεθούν οι ομορφιές
Την μεθούν οι προσευχές στα βήματά σου
Κι όταν το βλέμμα σου ακουμπάει στο δικό μου
Λιγάκι να ξεκουραστεί, πάνω στου έρωτα το χάδι
τότε ανοίγουν οι ουρανοί και βρέχουν καταιγίδες
Μα εμείς, πιο μεθυσμένοι από ποτέ
Στεκόμαστε γενναίοι δίχως ομπρέλα
Κι ας γίνουμε και μούσκεμα.. τι έγινε;
δε μας τρομάζει τίποτα, αρκεί που ακουμπάμε πότε πότε
ο ένας μας το βλέμμα του στον άλλο
κι ένα μονάχα χάδι, προσευχή..
[align=center][B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
