| |
κάστρο η αγάπη μας
Πέρασε απ΄την αγάπη μας σαν σύνεφο ένα άστρο
και μια λύπη άφησε στον κόσμο τον πικρό
ερείπιο μα περήφανο του έρωτά μας κάστρο,
που το΄κλαψε σαν νά κλαιγε έν΄προσφιλή νεκρό.
Πριν αντικρύσσω τα άσπλαχνα τα φονικά σου μάτια,
εγώ ήμουν το κάστρο σου, το άπαρτο, το τρανό,
και ήσουν εσύ βασίλισσα σε άστρα και παλάτια,
τα όνειρά μου έφταναν χρυσά στον ουρανό.
Ήμουν εκεί πολεμιστής σε κάστρο ερειπωμένο
κι ας με κυνηγούσαν υαινες με μάτι αγριωπό,
που η ζωή το ξόρκισε γιατί ειν΄κολασμένο,
και μέσα απ΄τα ερείπια φωνάζα σ αγαπώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
