| |
Καταπίνω λάσπη και μαυρίζουν τα μάτια μου.
Μαυρίζουν και δεν βλέπω ούτε τα κομμάτια μου.
Και κάθε φορά που φυσάς μέσα μου ο αέρας καθαρίζει τα πάντα.
Και κάθε φορά που με ανασταίνεις, κλαίω για την επόμενη φορά.
Και κάθε φορά που κοιμάσαι δίπλα μου αλλάζω τη λεζάντα
Και κάθε φορά γράφω και σβήνω “την αγάπησα για πάντα”.
Kαι κλαίω, με δάκρυα μεγάλα και βαριά σαν πέτρες.
Και γελώ με στόμα μεγάλο, καταβροχθίζοντας τους πάντες.
Οι περαστικοί μπερδεύονται αν κλαίω ή αν γελώ
Και εγώ απαντώ "ξεχάστε τον τρελό”.
Και κάθε φορά που φυσάς μέσα μου ο αέρας καθαρίζει τα πάντα.
Και κάθε φορά που με ανασταίνεις, κλαίω για την επόμενη φορά.
Και κάθε φορά που κοιμάσαι δίπλα μου αλλάζω τη λεζάντα
Και κάθε φορά γράφω και σβήνω “την αγάπησα για πάντα”.
Mια φορά κι έναν καιρό ζούσε ένας τρελός
Που κάθε βράδυ κοιμότανε μαζί σου
και κάθε πρωί μεθούσε με την ανάμνησή σου.
Νίκη Ταγκάλου
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
