| |
αν ποτέ
Αν ποτέ η μοίρα σκληρά θα μας χωρίσει,
και τα πρώτα μας γλυκά φιλιά σκληρά θ΄αφήσει πίσω,
θέλω η αγάπη μας να είναι λεπτό λουλούδι
για πάντα ανθισμένο, με γύρη κατακίτρινη
που μ΄αγάπη περισσή τον έρωτα θα κρύβει,
δεν θέλω τότε νοσταλγικά την μνήμη μου να βρέχω,
γιατί η σκέψη μαρτύριο θάναι μεσ΄στην ψυχή μου.
Αρκει να είν΄αληθινό το τελευταίο φιλί τού αντίο
και πρόθυμο κατευώδιο της μαύρης ειμαρμένης
που θάχει άθλια μορφή μα θάναι από σένα,
σαν το νερό της κρυοπηγής που τα θεριά ποτίζει
και κλαίει μαζί τους κελαριστά που χάθηκε κάποιο ταίρι
όταν γυρίζουν μοναχά και νηστικά απ΄αγάπη
βαδίζοντας νωχελικά στην έρημη φωλιά τους
και ο ύπνος τους αργοπορεί καθώς προχωρά η νύχτα.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
