| |
Tης αθώας ψυχής μου καμμένα φτερά, στα καζάνια αγκαλιάζουν τη φλόγα σου.
Ψέμμα στο ψέμμα χάϊδευε όψεις και συνειδήσεις! ...πάρ'την αλήθεια μακριά. Τη φοβάμαι, την τρέμω!
Θύμα της αλλαγής, παρασυρμένο απ'το κέρας των ταξιδευτών στα μικρά βρεγμένα σοκάκια που
περιμένουν κάποιον ταλαίπωρο να αγκαλιάσουν.
Κρύψε με στο ψέμα σου. Παραμύθιασέ με με κάθε σου τρόπο. Να ξεχάσω θέλω τον άθλιο φασισμό του πόνου.
Τη δαιμονισμένη ευφυία του φόβου..
Άγιο το ψέμμα... Άγια ηρεμία της ψυχής... Άγιο τίποτα. Μηδέν και άπειρο σε μια παράτολμη ρόδα που
τρέχει με διακόσια στον αβυσσαλέο αυτό κόσμο στο πειθαρχείο της ψυχής.
Λύτρωσέ με... ρίξε μου τη μαγική σου σκόνη και πάρε με μακριά... εκεί που οι ιθαγενείς ντύνονται ακόμα με
άχυρο και κουρέλια. Εκεί που δεν θυμούνται.
Να μην ακούω... να μη βλέπω... να μη νιώθω... ήρεμος να κοιτώ τον καπνό που βγαίνει με το χνώτο...
Είμαι καλά εδω παγωμένος στο ζεστό το ψέμα σου. Σ'ευχαριστώ για την ευλογία να πεθάνω στην άγνοια!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
