| |
Μ' ενσωματώνεις
σε μέρη θλίψης, με άγριο μένος μου χυμάς,
και μου ματώνεις
το κάθε όνειρο που έκανα για μας,
θα βγω να τρέξω
σε ονειροδρόμια, να δω αν μ' αγαπάς
μα πως ν' αντέξω
το βαθυσκόταδο που πλέκεις και σκορπάς
Αιχμάλωτος στις μπόρες στους ανέμους σου
τα όνειρα με σπρώχνεις να τα καίω
αβάσταχτος ο πόνος του πολέμου σου
κι ας είσαι η ανάσα που αναπνέω
Κι αν με δικάσεις
για κάτι που έγινε και δεν σου το 'χα πει
μη προδικάσεις
πως τα αισθήματά μου γίναν αστραπή.
Άσε να μείνω
και στης σκιάς σου τη δροσιά βράδυ να μπω
χαλί να γίνω
να με πατάς κι ας είναι τ' όνειρο θαμπό
Αιχμάλωτος στις μπόρες στους ανέμους σου
τα όνειρα με σπρώχνεις να τα καίω
αβάσταχτος ο πόνος του πολέμου σου
κι ας είσαι η ανάσα που αναπνέω
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
