| |
Όταν ξοφλήσουμε τις ώρες με φιλιά
και δε χρωστούμε πια αστέρια στο φεγγάρι
θα δεις , θα έρθουνε στην ακροθαλασσιά
ημέρες που 'χουν των αρχάγγελων τη χάρη
Θα περπατήσουμε ξυπόλυτοι στο κύμα
Μαζί θα φτάσουμε σε νήσους μυθικούς
Δε θα ναι πια κόκκινος έρωτας το θύμα
Δε θα χει η πλέον η αγάπη αυλικούς
Ως χορογράφος ο νοτιάς και ο πουνέντες
Κι εγώ φουστάνι θα φορώ των κοραλλιών
Στοιχειά , καράβια , λυγερόκορμοι λεβέντες
Σε μια μπαλάντα των ωραίων μας στιγμών
Όταν ξοφλήσουμε τις ώρες αγκαλιά
Κι όταν διαβούμε στις κοιλάδες των αιθέρων
Ίσως εμείς πάλι να γίνουμε παιδιά
Στα καλντρίμια τ`αδειανά θεών πατέρων
25/6/2006
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
