Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271237 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Έκλειψη
 
Μέσα στη σκέψη μια ρωγμή,
ένα φθαρμένο πλάνο
σαν ήχος που ξεψύχησε
στη μαύρη νότα πάνω.

Ένα λιμπρέτο θλιβερό
στου χρόνου το σεργιάνι,
οι στίχοι που γραφτήκανε
με μοναξιάς μελάνι.

Θάβει το κύμα τη φωνή
μεσ’τα τυφλά του μάτια,
κρεσέντο στο λαμέντο μου
και η ζωή κομμάτια.
....................................

Copyright © Δημήτριος Μπονόβας[align=center]


 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 7
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Τακτικά διαβάζω και αδιάβαστο είναι.
 
liontari73
23-01-2018 @ 11:41
εξαιρετική δημιουργία!!
rania.foka@yahoo.co.uk
23-01-2018 @ 12:11
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
νικολακοπουλος θανάσης
23-01-2018 @ 12:32
::up.:: ::rol.:: ::yes.::
dbonovas
23-01-2018 @ 14:26
Ευχαριστώ πολύ!!!
ΒΑΛΣΑΜΟ
23-01-2018 @ 18:16
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Aρίστη Σιδηροκαστρίτη
24-01-2018 @ 15:55
Ένα λιμπρέτο θλιβερό
στου χρόνου το σεργιάνι,
οι στίχοι που γραφτήκανε
με μοναξιάς μελάνι
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
dbonovas
25-01-2018 @ 11:24
Ευχαριστώ πολύ liontari73, rania, θανάση, ΒΑΛΣΑΜΟ, Λεονόρα και Αρίστη για τα σχόλιά σας!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο