| Πάσχα στην Σαντορίνη
Σβήνει η φωτιά στα μάτια σου,
σβήνει η φωνή στα χείλη,
κλαμμα τα παρακάλια σου
Κι ούτε σταλιά μορφίνη .
Κρίμα που δεν θυμάμαι
κρίμα που μου κλείσε τα μάτια η ξενητιά,
τι άγιοι,τι ειδωλολάτρες
ένα μαντρόσκυλο ο Άδης κι αγρυπνά
Μάτια,γλυκά μου μάτια
κάτω απ το χώμα ,δεν θα βρεις παρηγοριά
Φεύγεις κι ανάβουν οι φωτιές
Πάσχα στην Σαντορίνη
Πάνω σ αγιάτρευτες πληγές
κι άλλες πληγές μ ανοίγεις.
Γέρνω μα δεν κοιμάμαι
στα σκαλοπάτια μας οι πορνες ξαγρυπνούν
Γερνώ και δεν θυμάμαι
σκιές οι αγάπες μου ,στο φως του δειλινού.
Μάτια,γλυκά μου μάτια
με όνειρα πλήρωσα τους ονειραμοιβούς.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 6 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|