| |
νύχτα
Το μαύρο σου πέπλο φόρεσε
η νύχτα σου ταιριάζει
των αστεριών το σούρουπο
μακριά να μείνει θέλω.
Φαντάσματα από γυαλί
στους δρόμους τριγυρνούνε
και τ΄άσπρο αστράφτει που φοράς
καθώς κυλάει η νύχτα,
μ΄ένα σαξόφωνο παλιό
ζητιάνοι τραγουδάνε
την μαύρη ωδή που έφτασε
την σκέψη ν΄αυλακώσει.
Κρυφτήκαν τα νυχτόπουλα
σε μαύρες σκιές του πεύκου
κλαριά που ζωγραφίστηκαν
σκιές σε άσπρους τοίχους,
στους έρημους δρόμους έπεσε
το μαύρο το σκοτάδι
μα ή ανάσα ενός φιλιού
λάμπει στο φεγγαρόφο.
Τ΄αγρίμια νυχτοκοιμήθηκαν
στο ξέφωτο το κρύο
μα η αγάπη ξαγρυπνά
σε μια μικρή γωνίτσα,
για να προσμένει μόνη της
κροκάτη αυγή που θάρθει
τον ήλιο των πάντων ζηλωτή
και της χαράς το γέλιο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
