| Σ΄ένα γραφείο που σκοτώνεται η μέρα
μ΄έναν καφέ που όλο γίνεται πικρός
κι ένα μηχάνημα δεξιά σου παραπέρα
να σε κοιτάζει σαν να ήσουνα εχθρός.
Εκεί λεπταίνουν συνεχώς τα όνειρά σου
σαν να κοιμάσαι ενώ είσαι ξυπνητός,
αυτή όμως φίλε δυστυχώς ειν΄ η δουλειά σου,
έτσι κι ο ίδιος θα΄ναι πάντα ο ρυθμός.
Όλα τα νούμερα μπλεγμένα μεταξύ τους
συνωμοτούν για να σου πάρουν την ψυχή,
σαν τους διαβόλους έχουν μέσα στο πετσί τους
μιαν αταξία και μια διάθεση κακή.
Απ΄το μικρό της φυλακής σου παραθύρι
μπαίνει του ήλιου το ατίθασο το φως
κι εσύ μετράς και όλο ψάχνεις το σβηστήρι
μην σου ξεφύγει ένας λάθος αριθμός.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 9 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|