| |
| | Απομάκρυνση |  | | |
Διαβάζοντας
τα σκοτεινά σου χείλη
με τα δικά μου,
αναρωτήθηκα,
αν ήρθε η ώρα
να ξορκίσω
τα δαιμόνια,
να βάλω
ένα ποτό
στο γκρεμισμένο
δωμάτιο,
ν’ αφήσω
την εβδόμη
του Μπετόβεν
να με οδηγεί
στην καλοσύνη
κι από σήμερα
κι εμπρός
κι όσο διαρκέσει,
ν’ αφήσω στην άκρη
κάθε μικρή,
ατάλαντη ψυχή,
ν’ αφήσω στην άκρη
κάθε μικρό,
καθημερινό
τρόμο,
να διώξω
από τα έγκατα
του νου
και της αφηνιασμένης μου
ύπαρξης,
όλο το ανεπαρκές
στερέωμα
και σαν νέος
ονειροπόλος,
να βγω στους δρόμους,
γεμάτος φωτιά
και βροντή,
ενώ δίπλα μου
θα έχω
μόνο εκείνους,
που δεν φοβούνται
να ματώσουν
ως το τέλος.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | διαλέξαμε τα όμορφα βάσανα | | | |
|
zpeponi
27-01-2018 @ 01:34 | Καλό ξημέρωμα! ::cool.:: | | **Ηώς**
27-01-2018 @ 12:25 | γεμάτος φωτιά
και βροντή,....δυνετές σκέψεις
καλημέρα Νίκο! ::blush.:: | | inokrini
27-01-2018 @ 20:49 | ::up.:: ::up.:: ::up.:: | | "μαριαννάκι!"
28-01-2018 @ 12:05 | και σαν νέος
ονειροπόλος,
να βγω στους δρόμους,
γεμάτος φωτιά
και βροντή,
ενώ δίπλα μου
θα έχω
μόνο εκείνους,
που δεν φοβούνται
να ματώσουν
ως το τέλος.
::up.:: ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
