Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132325 Τραγούδια, 269961 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Ο εαυτός σου
 
Σε μια μερα ξαφνικα μεγαλωσες
σε κοιταζω μα σκοτεινιασε το βλεμμα σου
δε γνωριζω πια ποια εισαι, αλλαξες
& ας νομιζεις πως το πιστεψα το ψεμα σου

Μα τι εγινε & ολα τ απαρνηθηκες?
Δε σε νοιαζει η ζωη σου & το μελλον σου...
Δε μπορω να καταλαβω γιατι κρυφτηκες
απ τους φιλους σου & εχασες το γελιο σου..

Τι σου κανανε αγαπη μου & νυχτωσες?
Τοση λαμψη που την ξοδεψες αποψε?
Τι εφιαλτες ειδες & κλονιστηκες?
Γελα παλι, οπως χθες τη λυπη διωξε!

Μα εσυ εισαι σιωπηλη & δε μιλας
δε μπορεις να ανοιχτεις στον εαυτο σου
μ αδειο βλεμμα στον καθρεφτη με κοιτας
μ απαρνιεσαι & ας θελω το καλο σου...




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 3
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

 
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Πολύ ωραίο katerina!! (νομίζω μονο οτι περισσεύει ενα & στον τελευταίο στιχο τις τρίτης στροφής?) Γιώτα
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Σ ευχαριστω Γιωτα μου! Τελικα εχεις δικιο, ειναι καλυτερα ετσι! Να σαι καλα! Κατερινα
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005
Κατερίνα η τρίτη στροφή καταπληκτική! Αγνή

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο