Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Νοτισμένο ημερολόγιο
 Από :Την ' Άλη '. Καλό βράδυ σε 'ολες και όλους .
 
Νοτισμένο ημερολόγιο

Πρώτη Φλεβάρη ήταν κι'είχε πάρει να σουρουπώνει,
όταν ,ακούγοντας την ροδιά και τα πουλιά του κήπου
να συζητούν τι θα φορέσουν στην γιορτή της άνοιξης,
μιάς βαθειάς ζήλειας μαχαιριά, που δεν θ’ανθίσω ξανά,
θέριζε τα σωθικά μου..

-.Βλέπεις, εμάς αγαπά η γη, θυμάμαι μού’χε’πεί η συκομουριά,
και βαθειά στο στήθος της φυτρώνουμε όνειρά της.
Κι’ήλιο μας έταξε να πίνουμε όλα..
χιόνια, χορτάρια, ανεμώνες, κυπαρίσσια..
και νερά να της κοινωνούν, μαζύ με των βουνών την απαντοχή,
τα λόγια της σιωπής του..

Πήρα τότε πάλι, σαν μια πράξη παρηγόριας,
να ξεφυλλίζω το από την πάχνη του καιρού
νοτισμένο ημερολόγιο της ζωής μου.
Δύσκολη ανάγνωση.
Όλα σχεδόν σβησμένα..και μόνο κάτι ονόματα..
Ελένη..Μυρτώ..Ιούλης..πατέρας..
και κάποιες σκόρπιες ημερομηνίες,
ανάμεσα Σεπτέμβρη και Δεκέμβρη πεσμένες..

Ύστερα, κάτι που χρόνια μέσα μου κλαίει,
σαν αλήτης άνεμος και νερό που φτερούγισε
κατά την αγάπη του ήλιου..
που να ανασύρω με λέξεις αδύνατο στάθηκε,
όσο κι’αν προσπάθησα,
σε γειτονιές ρίγανης, διοσμαρινιών,
μέντας και άγριων υακίνθων
ήρθε και με πήρε..σε θάλασσα που μ’έψαχνε,
με καλούσε μ’όλα τα που αρμένισα
καραβιών ονόματα,
οιακιστή έχοντας θάνατο που ικέτευε
στο μακρύ του έρωτα να ζήσει ταξείδι
και καπετάνιο έρωτα που λαχτάραγε
θανάτου να τον κάψει αστραπή..

-Αχ! ομορφιά! της νειότης δίδυμη αδερφή !
Που να βρεθεί μακρυά σου παρηγόρια;
Στην θέασή σου συνωστίζονται
οι συλλαβές να σε εκφράσουν,
λιγοθυμά ο αέρας
και σύννους ανηφορίζει ο καιρός..
το μάταιο ακούγοντας να τραγουδά
αθανασίας βαθύ, χρυσοκύανο ποτάμι,
που αναβλύζοντας από τον ύπνο του Ενός
εκβάλλει στων ποιητών τις καρδιές
και στα όνειρα των παιδιών ...

Δεν ήρθε,θυμάμαι, παρηγόρια, παρά μόνο σαν έκλεισα
το από την πάχνη του καιρού νοτισμένο
ημερολόγιο της ζωής μου και πήρα να προσεύχομαι
μνημονεύοντας Ελύτη και Σολωμό και Παπαδιαμάντη,
δάκρυ ευγνωμοσύνης σπένδοντας που υπήρξαν…
που υπάρχω..
κι’ας χιονολούλουδο,
που θα λυώσει ο ήλιος του θανάτου.-



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 15
      Στα αγαπημένα: 5
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Φιλοσοφικά
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Σαν νερό ήρθα'δώ, σαν αέρας θα φύγω...
 
Σέσιλ
01-02-2018 @ 19:41
Ωραίο !!!
::theos.:: ::hug.:: ::theos.::
ΛΥΔΙΑ_Θ
01-02-2018 @ 20:05
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
liontari73
01-02-2018 @ 20:11
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Κοσμάς Δ.
01-02-2018 @ 21:21
Μιχάλη, μου άρεσε πάρα πολύ.
Έβαλες εικόνες που μιλάνε στην καρδιά.
Έβαλες σκέψεις που όλους μας καίνε.
Την ζωή και τον θάνατο αντίκρυ.
Τέλος, τα ανθρώπινα αισθήματα...
Τα τόσο ρευστά και ευμετάβλητα που πάντα θα μας καθορίζουν.
Νέτα-σκέτα
01-02-2018 @ 21:59
Θεικό ...και ας είμαι άθεος.Ε...ξέρω ποιον διαφημίζω και ας σε
θέλω πιο δυναμικό.

::laugh.:: ::rock.::
Ενορκος
01-02-2018 @ 22:13
μνημονεύοντας Ελύτη και Σολωμό και Παπαδιαμάντη, .....
τον νετα ξεχασες...
(που σε διαφημιζει κιολας... κι ας σε βρισκει λιγο αδυναμο )
Mπουρμάς
01-02-2018 @ 22:41
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
aridaios
02-02-2018 @ 04:12
και πήρα να προσεύχομαι
μνημονεύοντας Ελύτη και Σολωμό και Παπαδιαμάντη,
δάκρυ ευγνωμοσύνης σπένδοντας που υπήρξαν…
που υπάρχω.. ::yes.:: ::yes.::
**Ηώς**
02-02-2018 @ 09:26
Π Ο Ι Η Σ Η!!! Καλό σου μήνα Μιχάλη ! ::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
Μυλόπετρα
02-02-2018 @ 18:00
Πολύ ωραίο!!! ::up.:: ::up.:: ::up.::
νικολακοπουλος θανάσης
02-02-2018 @ 22:53
::up.:: ::up.::


::scare.::
ΒΥΡΩΝ
03-02-2018 @ 10:32
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::
inokrini
03-02-2018 @ 19:40
::love.:: ::love.:: ::theos.::
LA'I'KOS
07-02-2018 @ 23:48
::up.:: ::up.::
Κων/νος Ντζ
08-02-2018 @ 17:09
::theos.:: ::theos.:: ::theos.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο