| |
Οι φωνές που άκουγα από παιδί
στα όνειρα μου μπαίνουν και καλπάζουν
εικόνες δεμένες με σχοινί
στον ύπνο πάντα με τρομάζουν
ξυπνώ ζητώ μια καλημέρα
μα αυτή δεν είναι εφικτή
τον χρόνο μου μετρώ με μια φλογέρα
κι αυτή η αγάπη μια πληγή
Πληγή κομμένη με ξυράφι
που χρόνια τώρα αιμορραγεί
μια νότα ψάχνει εδώ και τώρα
και να πιαστεί σε μια χορδή
νερό να γίνει και να τρέξει
πουλί να γίνει να χαθεί
μια νύχτα πίσω να γυρίσει
και στην καρδιά σου να κρυφτεί.
Στα όνειρα μου σε ζητάω
και στης αγάπης τη σιωπή
σε κόκκινα φώτα σε ξεχνάω
κι αρχίζω πάλι απ' την αρχή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
