| |
ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΠΩ ΤΟΣΑ ΠΟΛΛΑ
ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΓΜΕΣ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΕΝΑ ΔΑΚΡΥ
ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΝ ΜΑΤΙΩΝ ΜΟΥ ΝΑ ΚΥΛΑ
ΣΤΟ ΣΥΝΤΟΜΟ ΤΑΞΙΔΙ ΤΟΥ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙ
ΝΑ ΚΑΙΕΙ ΜΟΙΑΖΕΙ ΛΑΘΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙΑ
ΣΤΗΝ ΑΚΡΗ ΤΟΥ ΠΡΟΣΩΠΟΥ ΜΟΥ ΣΑΝ ΦΤΑΝΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΔΑΚΡΥ ΠΑΛΙ ΞΕΚΙΝΑ
ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ ΞΑΝΑΡΧΙΖΕΙ
ΣΑΝ ΠΕΝΘΗΜΟ ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠ ΤΑ ΠΑΛΙΑ
ΣΑΝ ΜΙΑ ΒΡΑΧΝΗ ΣΕΙΡΗΝΑ ΜΟΥ ΘΥΜΙΖΕΙ
ΠΩΣ ΟΣΑ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΠΑΙΡΝΕΙ ΔΕΝ ΓΥΡΝΑ
ΜΑ ΠΡΕΠΕΙ ΑΠ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΠΑΛΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ
ΤΟ ΔΑΚΡΥ ΑΠ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ ΝΑ ΣΚΟΥΠΙΣΩ
ΜΑ ΕΛΑ ΠΟΥ ΑΝ ΤΟ ΣΒΗΣΩ ΤΩΡΑ ΠΙΑ
ΜΑΖΙ ΘΑ ΣΒΗΣΩ ΚΙ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΛΙΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
