| |
Οταν ημουν παιδι
ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ.
Οταν ημουν παιδι
περπατουσα με τα χερια ανοιχτα
για οποιαδηποτε αγκαλια και χαδι
.Ο κοσμος μου, φαινοταν να ειναι
ενα μερος της χαρας και της ευτυχιας.
Καθε φορα που εκλαιγα, καποιος θα με παρηγορουσε.
Καθε φορα που επεφτα, μου διναν ενα χερι να σηκωθω.
Οταν ημουν παιδι
ημουν εγω κι οχι εσεις,ζουσα.
Ηθελα το ρυακι να ειναι ποταμι
και το ποταμι χειμαρος.
Ηθελα καθε πισινα να ειναι λιμνη
και η λιμνη να ειναι θαλασσα,πελαγος
Ολα ηταν γεματα με ζωη
και η ζωη ηταν μια.
Ηταν αυτο που ακουγα,που μυριζα,που αισθανομουν
και οχι μια ψευδαισθηση ενος κοσμου,πριν απο τον κοσμο.
Ζουσα στην ευδαιμονια της αγνοιας
και της αθωοτητας.
Οταν ετρωγα ενα κομματι ψωμι,
δεν σκεφτομουν απο που προερχεται.
Ειχα ξεφλουδισμενα γονατα,
αλλα οχι ραγισμενη καρδια.
Μικρα στιγματα στο κορμι μου
αλλα οχι στην ψυχη μου.
Αγαπουσα διχως ανταλλαγματα
δεν ειχα συνηθειες,καθομουν οκλαδον,
ετρεχα στην βροχη,ειχα τσουλουφι στα μαλλια.
Οταν ημουν παιδι
ΔΕΝ ΗΞΕΡΑ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΠΑΙΔΙ.
ΦΛΩΡΙΝΑ
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 11
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
