| |
George S.: Είναι γεγονός!!!
Sophie C.: Ποιο;... Τι... "γεγονός";...
George S.: ...τόσα χρόνια απουσίας από το λαϊκό πεντάγραμμο...
Sophie C.: Υπάρχει ακόμα κάτι τέτοιο;
George S.: Φυσικά. Το αλανιάρικο τραγούδι ποτέ δεν πεθαίνει. Κι ο Ion Panopoulos επανέρχεται δριμύτερος!
...Η συνέχεια επί της οθόνης:
https://youtu.be/i_FaAIgty1M
Ο Τελευταίος των Μερακλήδων είναι η πρώτη ατομική δισκογραφική δουλειά σε μουσική και στίχους του Ίωνα Πανόπουλου, μετά από μακρό διάστημα απουσίας, αφ’ ότου διαλύθηκε η παλιά του μπάντα Ομάδα ‘Κόραξ’.
Η συλλογή περιλαμβάνει δεκατέσσερα κομμάτια (εκ των οποίων ένα οργανικό) και στα οποία οι δεδομένες φόρμες που έχουν κληροδοτηθεί από το ρεμπέτικο-λαϊκό-αστικό τραγούδι τού 20ου αιώνα φιλοδοξούν να το συνδυάσουν -σε μια διακριτικώς μεταμοντέρνα επιτελεστική προσέγγιση- με μια κάποια, blues διάθεση, ενώ οι βιωματικού τύπου στίχοι, άλλοτε πραγματεύονται μελαγχολικά την ανικανοποίητη επιθυμία (‘Θεία Άννια’, ‘Ο Μοναχικός Χιονοδρόμος’), άλλοτε σαρκάζουν την πολιτιστική-κοινωνική συνθήκη της εποχής (‘Ρεμπέτης, Λόγω… Κρίσης’, ‘Ο Τελευταίος των Μερακλήδων’, ‘Μικροαστός εκ Φύσεως’), άλλοτε βυθίζονται με χιούμορ στην αναπόληση ωραιοποιημένων στιγμών του παρελθόντος (‘Στα Χαρούμενα 90s’, ‘Γεροντικό Χασάπικο’), εξυμνούν το γυναικείο κάλλος (‘Η Μαριάννα στο Τραμ’), τις απόκρυφες -και όχι μόνο- ερωτικές απολαύσεις (‘Οι Θεϊκές Πατούσες’), ή τις αρετές τού πολύπαθου Κλεινού Άστεως (‘Το Ζεϊμπέκικο του Παγκρατίου’) για να καταλήξουν στον υπαρξιακό συγκερασμό Aισιόδοξου-Aπαισιόδοξου με το ζεϊμπέκικο: ‘Μη Σκάψετε Τάφο για Μένα’ που ερμηνεύει με ιδιαίτερο βάθος ο Δημήτρης Κοντογιάννης.
Η παραγωγή έγινε με ελάχιστα οικονομοτεχνικά μέσα και σε μεγάλο βαθμό στηρίχθηκε στην πολύτιμη αρωγή των φίλων που έσπευσαν να την πλαισιώσουν: Εξέχοντες μουσικοί, όπως ο Δημήτρης Λίβανος στο μπουζούκι, η Χαρούλα Τσαλπαρά στο ακορντεόν, ο Θεόδωρος Αναστασίου στην κλασική κιθάρα, ο Γιάννης Νικολετόπουλος στα κρουστά, ο Νίκος Μηλιώνης στο μπάσο, ο Αλέκος Σταματόπουλος στα ντραμς, και -επί πλέον- ο Δημήτρης Κοντογιάννης, που δεν αρκέστηκε απλά στην άρτια ηχογράφηση και μίξη του ήχου, αλλά έπαιξε κιθάρα-μπαγλαμά και παρείχε αφειδώς πολύτιμες συμβουλές και ιδέες, σε σημείο που ο δημιουργός χαρακτήρισε “κανονική ακαδημαϊκή θητεία” το διάστημα της συνεργασίας τους. Ο ίδιος ο συνθέτης έπαιξε μπουζούκι και ακουστική κιθάρα. Τέλος, ο Γιώργος Ματεντζόγλου (που όχι μόνο έδωσε τα δυνατά του soli στην ηλεκτρική κιθάρα, αλλά στάθηκε πολύτιμος βοηθός στα πρώτα στάδια του στησίματος της παραγωγής) δυστυχώς δεν πρόλαβε να τη δει ολοκληρωμένη, λόγω του αιφνίδιου θανάτου του… Γι αυτό και αποφασίστηκε να αφιερωθεί στη μνήμη του ολόκληρος ο δίσκος.
Τα τραγούδια ερμήνευτηκαν, όχι αναγκαστικά από “επαγγελματίες” τραγουδιστές, αλλά από παλαιόθεν συνεργάτες και φίλους του συνθέτη, με κοινούς αισθητικούς προβληματισμούς: Ο συνάδελφοι εικαστικοί καλλιτέχνες Τζίμης Ευθυμίου και Capten (Χρήστος Κωτσούλας), ο καλός ηθοποιός Γιώργος Στεφανίδης, η performer και τραγουδίστρια Άννα Σοπιάδου, η Χαρούλα Τσαλπαρά στις β’ φωνές, ακόμη και ο ίδιος ο τραγουδοποιός (έστω με αυτή τη φωνή που έχει…). Και φυσικά, να αναφερθεί ξανά η άκρως τιμητική συμμετοχή του Δημήτρη Κοντογιάννη στο τελευταίο τραγούδι της συλλογής (όπως είχε γίνει και στο παρελθόν με τον πρώτο δίσκο της Ομάδας ‘Κόραξ’ ‘Η Διάπλασις των Παίδων’).
Το τελικό φινίρισμα (mastering), υπογράφει ένας κορυφαίος μαιτρ της ηλεκτρονικής και του ήχου, ο πολύς Γιάννης Βάλβης.
Τέλος, η παραγωγή ‘ντύθηκε’ εικαστικά με τα καίρια σχέδια-σχολιασμούς τής Σοφίας Κοψίδου σε κάθε τραγούδι, τη φωτογραφία εξωφύλλου της Catherine L., και την τελική γραφιστική επιμέλεια της Αλίρας Καλογερά.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
